در داخل کوچکترین قمر زحل چه می گذرد؟
به گزارش بازار مقاله، تعدادی از پژوهشگران اخیرا اظهار کرده اند کوچک ترین و درونی ترین قمر زحل می تواند مقدار مناسبی گرما را برای پشتیبانی از یک اقیانوس داخلی مایع تولید نماید.
به گزارش بازار مقاله به نقل از ایسنا و به نقل از تی ای، میماس، قمر کوچک زحل، بشدت حفره دارد و فاقد خصوصیت های معمولی یک قمر اقیانوس دار است.
بعد از آنکه یک دانشمند «موسسه تحقیقاتی جنوب غربی» شواهد خیره کننده ای پیدا کرد که نشان می داد کوچک ترین و درونی ترین قمر زحل، امکان دارد گرمای کافی برای حفظ اقیانوس مایع داخلی تولید نماید، همکاران آن آغاز به بررسی سطح میماس برای درک چگونگی تکامل درونی آن کردند.
طبق شبیه سازی های عددی این قمر، ساختار حوضه برخوردی هرشل میماس (برجسته ترین خصوصیت سطح دهانه های آن) و فقدان تکتونیک با یک پوسته یخی نازک تر و یک اقیانوس جوان از نظر زمین شناسی مطابقت دارد.
دکتر «آلیسا رودن» متخصص ژئوفیزیک قمرهای یخی از «موسسه تحقیقاتی جنوب غربی» اظهار داشت: در ایام پایانی مأموریت کاسینی ناسا به زحل، فضاپیما یک جنبش یا نوسان عجیب را در چرخش میماس شناسایی کرد که این مورد اغلب به یک پدیده زمین شناسی و جرم فعال قادر به پشتیبانی از یک اقیانوس داخلی اشاره می کند.
رودن در آن زمان با دانشجوی مقطع دکتری« آدین دنتون» همکاری کرد تا بهتر بفهمد که چگونه یک قمر با دهانه هایی به اندازه میماس می تواند اقیانوس داخلی داشته باشد. دنتون از برنامه شبیه سازی iSALE-2D برای مدل سازی ایجاد حوضه برخوردی هرشل استفاده نمود.
طبق مدلها، پوسته یخی میماس در زمان برخوردی که هرشل را ایجاد کرد، باید حداقل ۳۴ مایل (۵۵ کیلومتر) ضخامت داشته باشد. از طرفی، اگر میماس هنوز خانه اقیانوس است، مشاهدات سیاره و شبیه سازی گرمایش داخلی آن، ضخامت پوسته یخی کنونی آنرا به کمتر از ۱۹ مایل (۳۰ کیلومتر) محدود می کند.
دنتون که حالا یک محقق مقطع فوق دکترا در دانشگاه آریزونا است، اظهار داشت: ما دریافتیم که هرشل نمی تواند در یک پوسته یخی با ضخامت امروزی بدون محو کردن پوسته یخی در محل برخورد شکل گرفته باشد. اگر میماس امروز اقیانوس دارد، پوسته یخی از زمان شکل گیری هرشل نازک شده است، که این امر می تواند علت عدم شکستگی روی میماس را هم توضیح دهد.
وی ادامه داد: اگر میماس یک جهان اقیانوسی نوظهور باشد، این امر محدودیت های مهمی برای شکل گیری، تکامل و قابلیت سکونت همه قمرهای متوسط زحل بوجود می آورد.
رودن اظهار داشت: باآنکه نتایج ما از وجود یک اقیانوس امروزی در میماس پشتیبانی می کند، اما تطبیق خصوصیت های مداری و زمین شناسی این قمر با درک کنونی ما از تکامل مداری حرارتی آن چالش برانگیز است. ارزیابی وضعیت میماس بعنوان یک قمر اقیانوسی می تواند مدلهای شکل گیری و تکامل آنرا ارزیابی کند. این نتایج به ما کمک می نماید حلقه های زحل و قمرهای متوسط و قمرهای اقیانوسی بالقوه قابل سکونت بخصوص در اورانوس را بهتر درک نماییم. میماس یک هدف وسوسه انگیز برای ادامه تحقیقات است.
منبع: بازار مقاله
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب