کشف معمای حیات در مریخ با سنگ های آتشفشانی
به گزارش بازار مقاله، بررسی سنگ های آتشفشانی شگفت انگیزی که توسط مریخ نورد ˮاستقامتˮ کشف شده اند، امکان دارد بتواند امکان وجود حیات در گذشته سیاره سرخ را آشکار کند.
به گزارش بازار مقاله به نقل از ایسنا و به نقل از اسپیس، تجزیه و تحلیل جامع یافته های به دست آمده توسط مریخ نورد "استقامت" (Perseverance) ناسا و کشف سنگ های آتشفشانی آذرین در بستر "دهانه جیزرو" (Jezero Crater) می تواند کلیدی برای حل کردن معمای آب و هوای گذشته مریخ و نشان دادن زمان دقیق مرطوب بودن و احیانا قابل سکونت بودن آن باشد.
"کن فارلی" (Ken Farley)، استاد ژئوشیمی "مؤسسه فناوری کالیفرنیا" (Caltech) اظهار داشت: ما از یافتن سنگ های آذرین، بسیار هیجان زده شدیم.
کشف سنگ های آتشفشانی، کاملا غافلگیرکننده بود، چونکه انتظار می رفت که مریخ نورد استقامت، روی سنگ های رسوبی متشکل از گل و خاک فرود بیاید که حدود ۳.۷ میلیارد سال پیش در دریاچه باستانی محل فرود مریخ نورد تشکیل شده بودند. فارلی اظهار داشت: مدت زیادی طول کشید تا با این حقیقت کنار بیاییم که سنگ های موجود در بستر دهانه، آذرین هستند.
استقامت در ۱۸ فوریه سال ۲۰۲۱ روی مریخ فرود آمد و دهانه جیزرو بعنوان محل فرود آن انتخاب گردید. دانشمندان سیاره شناسی و اخترزیست شناسان باور دارند که چنین محیطی، میلیاردها سال پیش برای حیات سودمند بوده است. در واقع، بعضی از سنگ های یافت شده در دهانه جیزرو، ترکیبی مشابه سنگ های زیر سطح زمین دارند؛ جایی که اکسیداسیون آهن از راه تعامل با آب می تواند هیدروژن مولکولی و هیدروکربن ها را تولید نماید.
به گفته فارلی، منشا سنگ های آذرین جیزرو همچنان یک راز باقی مانده است چونکه هیچ خصوصیت آتشفشانی آشکاری در این دهانه یا در نزدیکی آن وجود ندارد. استقامت، دو شکل از سنگ آذرین به نامهای Séítah و Máaz را بررسی نموده است که دومی روی اولی را پوشانده است. Séítah سرشار از الیوین است که یک ماده معدنی آتشفشانی رایج متشکل از سیلیکات آهن-منیزیم است. از طرفی، پژوهشگران اعتقاد دارند که Máaz از گدازه ای تشکیل شده که روی Séítah جاری شده است.
در پژوهشی که به سرپرستی "سوین اریک هارمان" (Svein-Erik Hamran)، استاد "دانشگاه اسلو" (University of Oslo) انجام شده است، نتایج حاصل از رادار نفوذ به زمین مریخ نورد استقامت نشان می دهند که کل واحد زمین شناسی شامل Séítah و Maaz، در زیر زمین گسترش یافته و تا اندازه ای بالا رفته است. بدین ترتیب، به آن زاویه داده است. فارلی تاکید کرد: واقعا در مورد این مورد گیج شده ایم. این یک خصوصیت بسیار متمایز به شمار می رود؛ یک صخره به طول حدودا یک کیلومتر که حدود ۱۰ درجه کج شده است.
این موضوع، یافته ای غیرمنتظره به حساب می آید، چونکه برای بلند کردن واحدهای زمین شناسی مانند آن، به نیروهای تکتونیکی استثنایی نیاز است، اما مریخ دارای تکتونیک صفحه ای نیست و شواهد محکمی هم در مورد آن وجود ندارد. فارلی اضافه کرد: به جرات میتوان اظهار داشت که سنگ ها توسط پدیده ای که هنوز مشخص نشده است، کج شده اند.
یکی از نکاتی که استقامت را از مریخ نوردهای پیشین متمایز می کند، توانایی آن در ذخیره نمونه هایی از سنگ و خاک برای مأموریت آینده بازیابی و بازگشت به زمین است. ناسا و آژانس فضایی اروپا (ESA) درحال کار کردن روی یک مأموریت بازگشت نمونه هستند که برای پرتاب در سال ۲۰۲۸ برنامه ریزی می شود. فارلی به نوبه خود نمی تواند برای این کار صبر کند چونکه در یک لابراتوار زمینی، سنگ های آذرین را میتوان به سادگی تاریخ گذاری کرد. دانشمندان می توانند تاریخ هایی را برای جدول زمانی دهانه جیزرو عرضه کنند که بسیار دقیق تر هستند.
یکی دیگر از بررسی های کلیدی که نمونه ها می توانند عرضه کنند، مدت زمانی است که مریخ یا حداقل دهانه جیزرو، مرطوب بوده است. در بستر دهانه، فقدان مشخصی از رس وجود دارد که معمولاً زمانی که سنگ طی یک دوره طولانی در معرض آب زیادی قرار می گیرد، تشکیل می شود. این بدان معناست که یا آب در جیزرو عمر طولانی داشته، اما کم عمق بوده یا اینکه دریاچه برای مدت طولانی وجود نداشته است.
از سوی دیگر، امکان دارد که آب های زیرزمینی برای مدت طولانی تری باقی مانده و نشانه ای از خویش را روی نمونه های جمع آوری شده توسط استقامت باقی گذاشته باشند. این مریخ نورد پیش تر نمک هایی را در شکاف های بین سنگ ها شناسایی کرده است که می توانند ناشی از تعامل با آب های زیرزمینی یا حتی ذوب شدن یخ باشند. بنابراین، می توانند بسیار جوان تر از دریاچه باشند.
اکنون که Séítah و Maaz به بهترین شکل ممکن توصیف شده اند، استقامت به سمت مناطق جدیدی در دلتای رودخانه رفته که دلیل اصلی فرود آن در دهانه جیزرو در وهله اول است.
فارلی اظهار داشت: ما انتظار داشتیم خیلی نزدیک به دلتا فرود بیاییم و اکتشاف خویش را در آنجا آغاز نماییم، اما کاملا این طور نشد. بنابراین، استقامت بعد از کاوش در سنگ های آذرین، سفری پنج کیلومتری را برای رسیدن به دلتای غنی از خاک شروع کرد و توانایی های پیشرفته خویش را به نمایش گذاشت. حالا در دلتا هستیم. طی چند ماه گذشته در آنجا کار کرده ایم و الان روی سنگ های رسوبی کار می نماییم که در دریاچه رسوب کرده اند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان بازارمقاله در مورد این مطلب