هوش مصنوعی مقاله نوشت!
بازار مقاله: بنظر می رسد الگوریتم ها حالا می توانند حتی مقالات دانشگاهی هم درباره خودشان بنویسند چونکه الگوریتم هوش مصنوعی تولید متن GPT-3 اخیرا موفق به انجام این کار شده است.
به گزارش بازار مقاله به نقل از ایسنا، در مقاله ای که بتازگی توسط Scientific American انتشار یافته است، "المیرا عثمانوویچ تونستورم" محقق سوئدی اعلام نمود که این کار را در ابتدا به عنوان یک آزمایش ساده شروع کردند تا دریابند چگونه الگوریتم تولید متن GPT-۳ اوپن آی ای می تواند در مورد خودش متنی بنویسد اما در آخر پژوهشگران شگفت زده شدند.
فرمان اولیه ای که تونستروم در این تولید کننده متن وارد کرد به اندازه کافی ابتدایی بود، او نوشت: یک پایان نامه دانشگاهی در ۵۰۰ کلمه درباره GPT-۳ بنویسید و منابع علمی و استنادات را در متن اضافه کنید.
این محقق که تمرکز اصلی وی در دانشگاه گوتنبرگ سوئد بر علوم اعصاب و فناوری سلامت است، اظهار داشت که وقتی الگوریتم آغاز به نوشتن یک پایان نامه واقعی کرد، او شگفت زده شد.
تونستروم اشاره کرد: تنها دو ساعت طول کشید تا GPT-۳ این مقاله را بنویسد، بنظر می رسد نتیجه کار نسبتا شبیه سایر مقالات علمی بود.
عنوان مقاله نیز "آیا GPT-۳ می تواند با کمک خود و با کمترین دخالت انسانی یک مقاله آکادمیک بنویسد؟" بود.
نسخه قبل از انتشار به مدرکی، بطور معمول مقاله مجله، که قبل از انتشار رسمی، چاپ شود یا قسمتی از یک اثر که قبل از انتشار تمام اثر، منتشر و توزیع شده باشد گفته می شود.
تونستروم بعد از نگارش مقاله از هوش مصنوعی پرسید که آیا در نگارش آن با تعارض منافع روبرو بوده یا خیر که هوش مصنوعی جواب خیر داد. تونستروم در گام بعد مجوز انتشار مقاله را از هوش مصنوعی گرفت و حالا این مقاله را برای مجله ای که نامش اعلام نشده، ارسال کرد تا داوری شود. تعارض منافع یا تزاحم منافع(Conflict of interest) به شرایطی گفته می شود که افراد یا نهادها(دولت، رسانه، کسب وکار و مانند آن) با انتخاب وظایف خود یا منافع شخصی یا گروهی مجزا مواجه می گردند.
حواشی هوش مصنوعی
تاریخچه توسعه هوش مصنوعی پر از فراز و نشیب بوده است و در برهه هایی از زمان علاقه و بودجه اختصاص داده شده به آن کم شده است. بدون پافشاری دانشمندان، هوش مصنوعی هیچگاه در وضعیت فعلی قرار نمی گرفت و بخش جدایی ناپذیری از زندگی روزمره ما نمی شد.
هوش مصنوعی به آسان تر شدن پیشرفت های علمی کمک کرده است و بنظر می رسد توانایی های هوش مصنوعی محدود به قوه تخیل ما و قدرت کامپیوتر ها است. در صورتیکه مزایای هوش مصنوعی واضح و روشن است، اختلاف نظرهایی نیز پیرامون این فناوری وجود دارد.
ما روزانه با هوش مصنوعی در ارتباط هستیم و از آن استفاده می نماییم اما با اینحال هنوز تردیدهایی در مورد استفاده از این فنآوری وجود دارد. برخی از افراد نگران تسلط ربات ها بر جهان هستند، این در حالیست که تعدادی از مشکلات اخلاقی فعلی این فناوری بررسی فوری و اساسی می طلبد.
یک شبکه ی مصنوعی یادگیری عمیق که داده های آموزشی آن برای دستیابی به عملکرد فوری محدود شده است دیدگاهی ساده اما مملو از نژادپرستی و کلیشه های جنسیتی از خود نشان میدهد. برای مثال سیستم گوگل که در تشخیص چهره گرفتار اشتباه می شد یا الگوریتم آمازون که هنگام استخدام مردان را به زنان ترجیح می داد. البته این مشکل در درجه ی اول متوجه اپراتور است که در مورد نحوه عملکرد شبکه مصنوعی تصمیم می گیرد و نمی تواند در نتیجه ی خطای الگوریتم باشد.
از طرف دیگر پدیده ی نگران کننده تری نیز در آخرین نسخه یک ربات به نام "GPT-۳" رخ داد. این ربات گاهی در هنگام گفتگو به دروغگویی روی می آورد. این مساله نشان میدهد که امکان انحراف در هوش مصنوعی وجود دارد.
یکی از پیشرفت های مهم در زمینه هوش مصنوعی در سال ۱۹۹۷ رخ داد زمانی که یک برنامه کامپیوتری به نام "Deep Blue" توانست "گری کاسپاروف"(Garry Kasparov) قهرمان شطرنج جهان را شکست دهد. بااینکه "Deep Blue" با سیستم های مبتنی بر یادگیری امروزی بسیار تفاوت داشت اما توانست با بررسی احتمالات مختلف برای پیروزی در بازی رقیب خودرا شکست دهد. امروزه این سیستم ها کاربردهای زیادی در تشخیص الگوها، پردازش داده ها، پیش بینی و مدل سازی دارند.
یکی از کاربردهای پیشگامانه یادگیری ماشینی مربوط به حوزه داروسازی است. هوش مصنوعی یک دستیار قدرتمند برای پژوهشگران و دانشمندان است که به آنها در یافتن داروهای جدید و کشف کاربردهای جدید برای داروهای قدیمی کمک می نماید.
الگوریتم های یادگیری عمیق اهمیت زیادی دارند. این الگوریتم ها نه فقط می توانند مجموعه ای از داده ها خصوصاً داده هایی که برای انسان قابل درک نیستند را تشخیص دهند، بلکه قادرند این داده ها را بطور خودکار طبقه بندی کنند.
اهمیت به حداقل رساندن مدت زمان کشف دارو و تولید سریع آن بصورت تجاری در طول همه گیری کووید-۱۹ به خوبی مشخص شد. کاهش اثرات همه گیری تنها با تلاش شرکت های داروسازی امکان پذیر بود.
همانطور که قبل تر به آن اشاره شد توسعه هوش مصنوعی امری اجتناب ناپذیر است و بجای مبارزه با آن باید به دنبال افزایش مزایای آن باشیم و با درک محدودیت های این فناوری مقرراتی برای تضمین ایمنی افراد وضع نماییم.
هوش مصنوعی روزی از ما پیشی می گیرد، در تفکر خود کارآمدتر می شود، الگوهای نامشخص برای انسان را کشف می کند و توانایی هایی برای پیش بینی بهتر رویدادها کسب می کند. پیشرفت واقعی زمانی رخ می دهد که هوش مصنوعی بتواند بصورت مستقل الگوریتم های جدید و کارآمد طراحی کند.
همانطور که هوش مصنوعی درحال آموختن در مورد جهان است ما نیز در مورد نحوه تفکر آن اطلاعات جدیدی کسب می نماییم. با بهره بردن درست از تجارب فعلی می توانیم مطمئن شویم که هوش مصنوعی تبدیل به تهدیدی برای انسان ها نخواهد شد و بالعکس کمکی مفید برای انسان ها خواهد بود.
منبع: بازار مقاله
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان بازارمقاله در مورد این مطلب