در همكاری پژوهشگران ایرانی و بریتانیایی مشخص شد
فواید و مضرات کافئین برای بازیکنان فوتبال
بازار مقاله: یک مطالعه جدید نشان داده است که مصرف کافئین پیش از بازی فوتبال می تواند بر عملکرد فرد تأثیر بگذارد.
به گزارش بازار مقاله به نقل از ایسنا و به نقل از نیو اطلس، پژوهشگران دریافته اند که مصرف کافئین با دوز پایین هم اثرات مثبت و هم اثرات منفی بر عملکرد بازیکنان فوتبال(چه جوان و چه با تجربه) دارد. در حالیکه عوامل زیادی در این مهم نقش دارد، یافته های این مطالعه می تواند برای مربیان و بازیکنان مفید باشد.
ورزش فوتبال تلفیقی از فعالیتهای کم شدت مانند پیاده روی، آهسته دویدن و ایستادن همراه با سریع دویدن، چرخش و تکل زدن با فعالیتهای بدنی شدید می باشد. عملکرد و موفقیت یک بازیکن در زمین فوتبال، هم به آمادگی جسمانی وی و هم به تصمیم گیری سریع او بستگی دارد.
مطالعات قبلی نشان داده اند کافئین که یکی از محبوب ترین مکمل های غذایی در جهان است، می تواند در طول ورزش متناوب همچون فوتبال، فواید فیزیکی داشته باشد، اما تاثیر آن بر تصمیم گیری مبتنی بر ورزش کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است.
حالا پژوهشگران دانشگاه دانشگاه شیراز ایران و استافوردشایر بریتانیا، تاثیر کافئین را بر دقت پاس، حل مساله و توانایی های تصمیم گیری بازیکنان فوتبال بررسی نموده اند.
پویا سلطانی نویسنده مسئول این مطالعه اظهار داشت: مطالعات نشان داده اند که کافئین می تواند توجه، دقت و سرعت و همینطور انرژی و خلق و خوی فرد را بهبود بخشد. با این وجود، تأثیرات کافئین بر عملکردهای شناختی «بالاتر» مانند حل مساله و تصمیم گیری، اغلب مورد بحث است. ازاین رو ما تصمیم گرفتیم این مورد را بررسی نماییم.
پژوهشگران ۱۲ فوتبالیست مرد ۱۶ تا ۱۷ ساله با حداقل چهار سال سابقه بازی در لیگ دسته اول جوانان ایران را بررسی کردند.
شرکت کنندگان در این مطالعه مصرف کننده معمولی کافئین به میزان کمتر از ۱۰۰ میلی گرم در روز بودند. به هر یک از شرکت کنندگان ۳ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدنشان کافئین یا پودر آرد در کپسول های ژلاتینی داده شد و توانایی های تصمیم گیری آنها شامل دقت پاس کوتاه ۱۰ متری و پاس طولانی ۳۰ متری مورد ارزیابی قرار گرفت.
در حالیکه این دوز بعنوان دوز پایین کافئین در نظر گرفته می شود، تحقیقات قبلی نشان داده است که این دوز، انرژی زاست یا عملکرد را بهبود می بخشد.
توانایی پاس دادن این بازیکنان با استفاده از «آزمون پاس فوتبال لفبرو»(Loughborough Soccer Passing Test) یا به اختصار LSPT، یک آزمون مهارتی چندوجهی ویژه فوتبال برای ارزیابی توانایی های پاس دادن، دریبل کردن، کنترل و تصمیم گیری ارزیابی شد.
قدرت تصمیم گیری آنها از راه یک کار کامپیوتری ارزیابی شد که در آن شرکت کنندگان ۱۰ کلیپ ویدیویی از یک بازیکن فوتبال درحال کنترل توپ را تماشا کردند و از آنها خواسته شد که بهترین گزینه را برای پی ریزی یک حمله خوب در زمانیکه ویدیو متوقف می شود، تعیین کنند.
بازیکنان بعد از مصرف کافئین در مقایسه با بازیکنانی که دارونما مصرف کرده بودند، در پاس های کوتاه ۱.۶۷ درصد و در پاس های بلند ۱۳.۴۸ درصد دقت بیشتری داشتند. با این وجود، قدرت تصمیم گیری آنها ۷.۱۴ درصد کمتر بود و نمرات آزمون LSPT آنها هم ۳.۴۹ درصد بعد از مصرف کافئین کمتر شد.
نگار جعفری پژوهشگر ارشد این مطالعه می گوید: در حالیکه دقت پاس کوتاه تقریبا در میان تمام شرکت کنندگان قبل و پس از مصرف کافئین ثابت بود، عملکرد در مورد پاس های بلند متفاوت بود. علاوه بر این، اغلب شرکت کنندگان بعد از مصرف کافئین در تصمیم گیری و آزمون LSPT امتیاز کمتری کسب کردند. این می تواند نشانگر این باشد که کارهای پیچیده تر با تعداد پاس بیشتر امکان دارد تحت تاثیر دوزهای پایین کافئین مصرف شده یک ساعت پیش از بازی قرار گیرند.
پژوهشگران می گویند به جای سفارش به بازیکنان فوتبال که به صورت کامل از کافئین پرهیز کنند، یافته های آنها حاکی از ضرورت تحقیقات بیشتر در مورد تأثیرات آن بر تصمیم گیری در طول یک مسابقه فوتبال است.
پویا سلطانی اضافه کرد: در طول یک مسابقه فوتبال، بازیکنان باید نشانه های مختلفی مانند موقعیت حریف، سازماندهی تیم و فشار زمان را پردازش کنند. تصمیم گیری در ارسال پاس اهمیت ویژه ای دارد، جایی که یک پاس خوب می تواند موقعیت های گلزنی ایجاد نماید.
پژوهشگران می گویند عوامل زیادی برای در نظر گرفتن وجود دارد، اما داده های عرضه شده توسط این مطالعه می تواند برای طراحی تمرینات مفید باشد.
سلطانی می گوید: یافته های ما نشان داده است که تصمیم گیری می تواند تحت تاثیر مصرف کافئین باشد و مربیان امکان دارد این معیارهای عملکردی را جهت بررسی در تمرین مفید بدانند.
وی ادامه داد: برخی از پارامترها مانند دوز کافئین نسبت به وزن بدن، دفعات مصرف کافئین و موقعیت های خاص بازیکنان یا سبک بازی آنها می توانند دخیل باشند. بعنوان مثال، کاهش جزئی در دقت پاس امکان دارد برای یک هافبک بسیار مهم باشد، اما برای یک دروازه بان کمتر اثرگذار باشد.
این مطالعه در مجله Behavioral Brain Research انتشار یافته است.
منبع: marketdoc.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب