معاون سابق وزارت علوم در انتقاد از طرح صیانت از حقوق كاربران فضای مجازی:
این روش ها سبب مهاجرت نخبگان می شود
به گزارش بازار مقاله معاون پژوهشی سابق وزارت علوم درباره ی طرح صیانت از حقوق کاربران فضای مجازی تصریح کرد: این گونه روش هاست که سبب مهاجرت نخبگان می شود و به جای اینکه برای آنها فضای علمی و امکانات ایجاد نماییم، آنها را با خود تحریمی دفع می کنیم! به جای اینکه وارد مسیر اعمال محدودیت شویم، تعامل قوی و سازنده با دانشگاه ها داشته باشیم و از آنها نظرخواهی نماییم.
دکتر وحید احمدی در گفتگو با ایسنا، با بیان اینکه «متاسفانه آن چیزی که در برخورد با پدیده های جدید غالب بوده است به طور عمده محدودسازی است»، اظهار داشت: برخی دولت ها با نگرش غالب که نگرش ایجاد محدودیت در برخورد با فضای مجازی بوده است، همراه بودند. در دولت آقای روحانی هرچند تلاش بر این بود که فضا باز شود اما گروه های دیگری که در نظر داشتند فضای مجازی کنترل شود، موقعیت بدبینی و بی اعتمادی را ایجاد کردند.
وی اظهار داشت: پس از اینکه اینترنت در دنیا حاکم شد و اثرگذاری آن رشد زیادی در زندگی مردم پیدا کرد، بحث های اولیه در کشور ما به طور عمده در ارتباط با کنترل و محدودیت و بستن پهنای باند می شد. خیلی از این برنامه ها و اقدامات غیرعلمی بود و سبب ایجاد چالش های فراوانی شد. با این تجربه های ناموفق مشاهده کردیم که دانشگاهیان و فعالان حوزه ی فرهنگی و اجتماعی و همینطور مردمی که تازه آموخته بودند در بستر فضای مجازی، اشتغال و مراودات اجتماعی داشته باشند، گرفتار مشکلات جدی شدند. این چالش، به صورت مستمر ادامه پیدا کرد و الان در چارچوب این طرح بار دیگر مطرح گردیده است.
احمدی اضافه کرد: شیوع کرونا، خود عاملی بود که ارزش و جایگاه فضای مجازی را نزد مردم روشن کرد. اگر فضای مجازی، توسعه و گسترش نمی یافت و در زندگی مردم جاری و ساری نمی شد، تمام فعالیتهای اقتصادی، علمی و غیرعلمی متوقف می شد. هم اکنون می بینیم که کلاس های دانشگاهی حتی در ایام تعطیل هم برقرار است. ضریب نفوذ فضای مجازی در دانش آموزان، دانشجویان و کارمندان و بسیاری دیگر از مشاغل بسیار بالاست و هیچ بخشی از زندگی روزمره نیست که فضای مجازی در آن نقش اثرگذار نداشته باشد. با این گستردگی عظیم فضای مجازی که همه ی شئونات زندگی را در بر گرفته است، شاهد این هستیم که عملا مرزی بین جوامع مختلف وجود ندارد و اگر مرزبندی های تصنعی را ایجاد نماییم، جمع زیادی متضرر و معترض می شوند. سیاست های ناپخته و نسنجیده ی سابق که مبنای آن ایجاد محدودیت بود، جوابگو نیست.
معاون پژوهشی سابق وزارت علوم ضمن اشاره به تأثیر فضای مجازی در فعالیتهای علمی دانشگاهی اظهار داشت: هم اکنون عمده کتب درسی دانشگاهی، همین مقالات و منابعی است که با سرچ کردن ها به دست می آید. ارتباطات بین دانشگاهیان داخلی با استادان و محققان خارجی و ارتباطات بین دانشجو و استاد در داخل کشور هم در بستر فضای مجازی شکل می گیرد. امروزه در دنیا، رقابت شدیدی میان عرضه دهندگان خدمات در فضای مجازی وجود دارد به صورتی که اگر هرکدام از این عرضه دهندگان نتوانند نیازهای مصرف کننده را برآورده کنند، حذف می شوند. حال اگر بخواهید با یک نظام بخشنامه ای، همه ی مردم را مجبور کنید که از یک پیام رسان داخلی استفاده کنند، پاسخ مناسبی نمی گیرید. امکان دارد افراد مخالف دلیل این محدودیت ها و فیلترینگ را نظم دهی و حاکمیت قانون بر فضای مجازی معرفی کنند، بطور قطع باید نظم و قانون بر فضای مجازی حاکم باشد. ما معتقدیم که باید از حقوق کاربران فضای مجازی، صیانت شود. ما احتیاج به نظم و پایبندی به مقررات داریم اما نه با ناپختگی و عجله و دیدگاه های احساسی که در نهایت باعث ضرر شود.
ما تجربه های تلخ و ناموفقی از بستن و فیلتر کردن داریم
عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس ضمن اشاره به فیلترینگ و ایجاد محدودیت در سالهای گذشته بیان نمود: در گذشته برخی پیام رسان ها و خدمات فضای مجازی با بررسی کمیته تعیین مصادیق مجرمانه فضای مجازی فیلتر شد و دیدیم که مردم از پیام رسانی به پیام رسان دیگر کوچ می کنند. ازاین رو اصل این مورد که باید نظم بر فضای مجازی حاکم باشد و خدمات دهنده های داخلی توسعه یابند کاملا پذیرفته است اما ما تجربه های تلخ و ناموفقی از بستن و فیلتر کردن داریم، مانند آن چه برای تلگرام رخ داد. بعضی از افرادی که طرح صیانت از حقوق کاربران فضای مجازی را مطرح نمودند می گویند قرار نیست گوگل یا پیام رسان های بزرگ بسته شود. این سخنان در حالی بیان می شود که پیام رسان های کوچک و کم اهمیت خارجی کاربران زیادی ندارند که مسدود شدن آنها اهمیت پیدا کند.
احمدی افزود: در ماده ی ۳۳ این پیش نویس آمده است که استفاده از وی. پی. ان جرم تلقی شده و مجازات شدیدی برای آن در نظر گرفته شده است. چنین برخوردهایی باعث شکل گیری یک فضای بسته و سرشار از بی اعتمادی می شود. ما در کنار تحریم های سنگین خارجی، خودتحریمی را هم بوجود آورده ایم که باعث دافعه شدید در میان جامعه علمی و جوانان و حتی جامعه غیردانشگاهی می شود.
در گذشته هم می گفتند محدودسازی نمی گردد اما شد!
وی درباره ی مشکلات فعلی دانشگاهیان در استفاده از فضای مجازی برای فعالیتهای علمی تصریح کرد: اکنون خیلی از وبسایت های علمی را خود آمریکایی ها یا اروپایی ها به روی ما بسته اند و مجبوریم برای دسترسی به آنها از فیلترشکن استفاده نماییم. از طرفی خیلی از ارتباطات دانشگاهی ما یا با اسکایپ است یا گوگل میت، آدوب، زوم و یا واتس اپ. با طرح صیانت از حقوق کاربران فضای مجازی این ارتباطات هم مختل می شود. هر چند که گفته می شود بنای مسدودسازی این اپلیکیشن ها را ندارند اما بی اعتمادی جامعه دانشگاهی از این جا نشات می گیرد که در گذشته هم این سخنان بیان می شد اما در عمل، نهایتا با محدودسازی و حذف و مسدودیت مواجه شدیم.
احمدی با انتقاد از روش مطرح کردن طرح صیانت از حقوق کاربران فضای مجازی اضافه کرد: به جای اینکه فضاسازی کنند و از دانشگاهیان بخواهند نظرات خویش را درباره ی این طرح بیان کنند و مشارکت فعال آنها را بخواهند، طرح را به بررسی و تصویب در کمیسیون محدود می کنند. اگر مبحث محدودیت و مسدودیت نیست چرا اجازه نمی دهند جامعه دانشگاهی در بررسی آن مشارکت علمی و فکری فعال داشته باشد؟
عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس افزود: این گونه روش هاست که سبب مهاجرت نخبگان می شود و به جای اینکه برای آنها فضای علمی و امکانات ایجاد نماییم، آنها را با خودتحریمی دفع می نماییم. در حال حاضر، به علت تحریم های آمریکا به خیلی از مقالات و وبسایت ها دسترسی نداریم. در فضای حقیقی به واسطه تحریم ها و مشکلات ارزی و اقتصادی محدودیت داریم اما در فضای مجازی به وسیله ی شبکه های ارتباطی، با محققان کشورهای دیگر باوجود مشکلات موجود در ارتباط هستیم. به نظرم به جای اینکه وارد مسیر اعمال محدودیت شویم، تعامل قوی و سازنده با دانشگاه ها داشته باشیم و از آنها نظرخواهی نماییم و زمان قابل توجهی صرف شود تا دیدگاه های مختلف بررسی شود.
وی افزود: این که فکر نماییم با یک بخشنامه و ممنوعیت می توانیم موفق شویم اشتباه است. حتی در صنعت هم در بخش هایی که جلوی ورود و ایجاد رقابت سازنده صنایع خارجی گرفته شده و با عنوان پشتیبانی از تولید داخل سبب شدیم فضای رقابتی از بین برود، موفق نشدیم. صنعت خودرو مثال بارز آن است. در فضای مجازی هم اگر فرصت رقابت از بین برود، گرفتار بحران خواهیم شد. من بعنوان یک فرد دانشگاهی می گویم که این روش های غیرعلمی نمی تواند به موفقیت برسد. وقتی گفته می شود آمریکا به دنبال این است که دانشمندان ایرانی را از فضای علمی بین المللی حذف نمایند نباید خودمان هم در جهت اهداف آنها کار نماییم. گاهی به نظر می آید بعضی ازاین تندروی ها در جهت منافع آمریکا است.
نظام و. ی. پی. انی واقعاً سیستم دانشگاهی را فلج کرده است
این استاد دانشگاه اظهار نمود: نظام وی پی انی واقعاً سیستم دانشگاهی را فلج کرده است. استفاده از فیلترشکن ها علاوه بر اینکه امکان آلودگی سیستم های کامپیوتری را بالا می برد، فعالیتهای علمی را هم با کندی روبه رو کرده است. شاید برخی در داخل دارند از صنعت وی پی ان و فروش آنها سود کسب می کنند که منفعتشان در بقای آن است!!
وی در پاسخ به پرسشی درباره ی چالش های مسدودیت موتورهای جست وجویی مانند گوگل بیان نمود: من طرفدار گوگل نیستم اما اگر گوگل از زندگی روزمره ی ما حذف شود، جستجو کردن و برقراری ارتباط گرفتار چه چالش هایی می شود؟ گوگل هم بطور قطع منافع خویش را دارد. باید راه عالمانه ای پیدا نماییم که سبب اختلال در زندگی عادی مردم نشود. اگر ماشین داخلی با کیفیت به مردم عرضه گردد، مردم به سراغ ماشین خارجی که گران تر است نمی روند. در حوزه ی فضای مجازی هم اگر خدمات خوب، مطمئن و باکیفیت داخلی به مردم داده شود، مردم از آن استقبال می کنند.
دکتر احمدی با بیان اینکه «جامعه ی علمی بسیار حساس است»، اضافه کرد: ما حالا به علت تحریم ها و نوسانات ارز در دسترسی به مجلات و منابع خارجی مشکل داریم و شاهدیم که دانشجو و استاد با سختی به مجلات خارجی دسترسی پیدا می کنند.
عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس در انتها بیان نمود: به خاطر دارم که مدتی حتی وبسایت لینکدین هم فیلتر بود. بعد که با اعتراض دانشگاه ها مواجه گشتند، فهمیدند که لینکدین یک شبکه ی اجتماعی علمی است و آنرا از فیلترینگ خارج کردند. وقتی که اساس تصمیم گیری ها حذف باشد، با همه چیز به صورت حذفی برخورد می شود. زندگی علمی با این رویکردها سخت می شود و نتیجه ی آن، مهاجرت دانشگاهیان است. با وجود کرونا و تحریم ها، مشکلاتی مانند نبود تجهیزات و عدم امکان کارهای آزمایشگاهی که پیش روی پژوهشگران وجود دارد؛ تصویب این طرح مشکلی به مشکلات محققان ما می افزاید. بیشترین صدمه و بزرگترین ضربه از دست رفتن اعتماد و انگیزه جامعه علمی متشکل از اساتید، محققان، صاحب نظران و دانشجویان است که متاسفانه از آن غفلت شده و می شود.
منبع: بازار مقاله
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب