دوچرخه در مصاف جهانی با چالش های محیط زیستی
بازار مقاله: ایرنا نوشت: دوچرخه در جامعه مدرن امروزی دیگر یك وسیله ورزشی صرف نیست؛ این وسیله به اقتضای شرایط زندگی كنونی به ابزاری بدل شده است كه می تواند علاوه بر كاهش هزینه های سلامت، از بار انواع آلودگی های محیط زیستی بكاهد.
همین خصوصیت كاربردی و مؤثر دوچرخه است كه سازمان ملل را در فروردین امسال بر آن داشت تا برپایه پیشنهاد تركمنستان و با رأی موافق تمامی 193 عضو این سازمان، روزی را به نام دوچرخه در تقویم محیط زیستی جا دهد. امروز سوم ژوئن برابر با 13 خرداد روز جهانی دوچرخه است.
بر این اساس، تمام دولت های عضو سازمان ملل موظف می باشند سالانه گزارش هایی را به صحن علنی این سازمان ارائه نمایند در خصوص این كه دولت متبوعشان چه تمهیداتی را برای ترویج استفاده از دوچرخه و امكان دوچرخه سواری ایمن برای شهروندان فراهم نموده است.
**دوچرخه در مبارزه با غول آلودگی هوا
رفاه طلبی، تغییر سبك زندگی و گرایش مردم به سمت تجملات به مرور مشكلاتی را بوجود آورده است كه یكی از مهم ترین آن ها، آلودگی هوا است. تهران و برخی كلان شهرهای كشور هم درگیر آلودگی هوا هستند، معضلی كه خودرو یكی از عوامل اصلی دخیل در آن است و سلامت و محیط زیست را به خطر انداخته است.
بررسی ها نشان داده است سهم وسایل نقلیه در آلودگی هوا بیش از 70 درصد است، این در شرایطی است كه در كشورمان، خودروهای تك سرنشین در سطح شهرها به وفور تردد دارند و بیشترین سهم را در اشغال خیابان ها به خود اختصاص داده اند.
محمد درویش مدیر بخش سیاست محیط زیست در شبكه مطالعات سیاست گذاری عمومی وابسته به مركز بررسی های استراتژیك نهاد ریاست جمهوری روز یكشنبه دراین باره به خبرنگار علمی ایرنا اظهار داشت: سازمان ملل بر این باور است كه برای مقابله با غول آلودگی هوا، ترافیك، آلودگی صوتی و كم تحركی شهروندان، هیچ راهی بهتر از این نیست كه افراد ترغیب شوند به جای استفاده از خودروهای شخصی به استفاده از وسایل پرتحرك تری مانند دوچرخه رو آورند.
*** آلودگی صوتی و نزاع های خیابانی
این فعال محیط زیست اظهار داشت: آلودگی صوتی از عوامل اصلی منجر به افزایش پرخاشگری و نزاع های خیابانی است، درنتیجه سازمان ملل هم تصریح دارد كه اگر می خواهیم با پدیده های مخرب و تهدیدآفرین برای حیات بشر مقابله نماییم، هیچ راهی جز رفتن به سمت ترویج استفاده از دوچرخه نداریم.
*** تهران، سومین شهر نزاع خیز دنیا
مدیر بخش سیاست محیط زیست در شبكه مطالعات سیاست گذاری عمومی اظهار داشت: تهران هفت هزار نزاع در هر 100 هزار نفر را تجربه می كند و سومین شهر نزاع خیز جهان است، پایتخت كشورمان بر مبنای اعلام موسسه مرسر در لندن در سال 2016 در میان 230 شهر بزرگ دنیا ازنظر كیفیت زندگی 188 شد، 20 میلیون ساعت از عمر شهروندان آن در ترافیك تلف می گردد كه ارزش آن 10 هزار میلیارد تومان است.
وی اظهار داشت: در جهت این آمار، آلودگی صوتی در تهران موردبررسی قرار گرفت و مشخص شد میزان آلودگی صوتی زیر پل سیدخندان 82 دسیبل، منطقه ستارخان 80 دسیبل و زیر پل فردیس كرج 91 دسیبل است درحالی كه حداكثر توان تحمل بشر برای زیستن در یك سكونتگاه انسانی 60 دسیبل است ازاین رو می توان به این نتیجه رسید كه یكی از دلایل نزاع های خیابانی، پرخاشگری و عدم تحمل می تواند همین مسئله باشد.
*** سهم دوچرخه در جلوگیری از مرگ ومیرها
عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات جنگل ها، مراتع و آبخیزداری اظهار داشت: به صورت رسمی اعلام می گردد كه پنج هزار نفر در سال در تهران بر اثر آلودگی هوا می میرند، البته به نظر می رسد این آمار بسیار خوش بینانه است چون سال قبل در اتحادیه اروپا اعلام گردید كه سالانه در لندن 9 هزار و 500 نفر در اثر آلودگی هوا جان می بازند، ازاین رو در قیاس با اتحادیه اروپا و یا در شهری مانند لندن كه زیرساخت های بسیار بهتری دارد و خودروها و سوخت یورو 6 استفاده می شود، معلوم است كه در تهران آمار جان باختگان بیشتر است.
وی ادامه داد: ضمن اینكه تهران به شدت دچار پدیده جزیره گرمایی است و تمام این ها ناشی از بیش از 21 میلیون سفر در روز با وسایل نقلیه موتوری است كه باید تلاش نماییم تا این رقم را كاهش دهیم در غیر این صورت تهران دیگر عملاً قابل زیستن نخواهد بود و هیچ راهی جز ترغیب شهروندان به استفاده از دوچرخه، وسیله حمل ونقل عمومی و تولید معابر امن برای پیاده روی باقی نمی ماند.
این فعال محیط زیست تاكید كرد: مدیران شهری به جای استمرار رفتارهای اشتباه مانند ساختن اتوبان ها، بزرگراه ها، پل ها، تونل ها، تقاطع های غیر هم سطح و پاركینگ های طبقاتی كه به منزله چراغ سبز نشان دادن به ورودی خودروی بیشتر در تهران است، باید تلاش كنند فضا را برای ورود خودروها تنگ تر و برای دوچرخه ها بازتر كنند.
درویش اظهار داشت: دوچرخه هیچ نوع آلودگی ندارد، هر خودروی شخصی در فضایی تردد می كند كه به راحتی 6 دوچرخه می تواند در آن فضا حركت نماید، علاوه بر این هر خودروی شخصی در هر 100 كیلومتر مسافت، اكسیژن مصرفی روزانه 365 انسان را می سوزاند درحالی كه دوچرخه هیچ اكسیژنی را هدر نمی دهند.
*** سه شنبه های بدون خودرو نشانه پیشگامی ایران
مدیركل سابق دفتر مشاركت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست اضافه كرد: شكل گیری پویش سه شنبه های بدون خودرو در ایران نشان دهنده این است كه ایران حتی پیشگام تر از خیلی از كشورهای جهان و سازمان ملل عمل كرده است.
درویش اظهار داشت: آذرماه سال 94 پویش سه شنبه های بدون خودرو در ایران با هدف تشویق مردم و مسئولان به استفاده بیشتر از دوچرخه و كاهش گرایش به خودرو شكل گرفت و الان 131 هفته را با موفقیت پشت سر گذاشته است. درواقع اعضای این پویش سه شنبه ها از دوچرخه یا وسیله حمل ونقل عمومی برای رفت وآمد استفاده می نمایند.
مدیر بخش سیاست محیط زیست در شبكه مطالعات سیاست گذاری عمومی اضافه كرد: نتیجه این پویش تابحال پیوستن 200 شهر به آن و تولید بیش از 900 كیلومتر مسیر ایمن دوچرخه سواری در بعضی از این شهرها است، همینطور شهرهایی مانند یزد و اصفهان علاوه بر اینكه درصدد برآمده اند مسیرهای ایمن برای دوچرخه سواری و پیاده روی تولید كنند حتی در تلاش هستند تا مسیرهای ایمن برای سرنشینان ویلچر و كهن سالان تولید كنند.
این فعال محیط زیست تصریح كرد: به واقع مسئولان این شهرها به سمت تولید شهرهای زیست محور كه مشخصه آن فراهم كردن حرمت زندگی برای شهروندان است، حركت می كنند.
*** اختراع نخستین دوچرخه
26 ژوئن 1819 اختراع دوچرخه به ثبت رسید. به درستی معلوم نیست كه در چه تاریخ و به دست چه فردی، اولین دوچرخه تولید شده است. طبق تحقیق بعضی از مورخان، اولین دوچرخه در سال 1790 در فرانسه تولید شده بود. اسناد دقیق، از ساخت دوچرخه كامل تر و بازرگانی شدن این صنعت (تولید انبوه) در سال 1817 در آلمان و توسط «كارل دریس Karl Drais» حكایت می كند.
دوچرخه های اولیه دارای زنجیر و خودرو نبودند. زنجیر دوچرخه (انتقال نیروی ركاب زن به چرخ) در سال 1885 ساخته شد و حركت با دوچرخه را آسان و بدون زحمت كرد.
پیش از عمومی شدن استفاده از خودرو، دوچرخه به صورت سه و یا چهارچرخه، دو نفره و سه نفره هم ساخته می شد كه دوچرخه سوار می توانست همسرش را همانند نشستن در اتومبیل (نه روی زین و ترك بند) با خود ببرد و سواری دهد.
طبق برآورد رسمی، درسال 2005، جهان دارای بیش از یك میلیارد دوچرخه بود. پیش بینی شده است كه با گران شدن بهای بنزین و هم به خاطر حفظ تندرستی (لزوم ورزش روزانه)، استفاده از دوچرخه بار دیگر افزایش یابد.
طبق یك میثاق بین المللی، از سال 1968 دوچرخه در ردیف وسایط نقلیه كه در ردیف «خودرو» هستند در آمده و راكب دوچرخه عنوان «راننده» یافته و بنابراین باید همه مقررات راهنمایی و رانندگی را رعایت كند. به علاوه، رانندگان خودرو باید به حق دوچرخه سوار در معابر احترام بگذارند و ضمن حركت، حق تقدم و فاصله قانونی را با آن رعایت نمایند.
5656
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب