بررسی عملکرد میدان های مغناطیسی جهان در یک شبکه کیهانی بزرگ
بازار مقاله: به گزارش بازار مقاله، گروهی از اخترشناسان در پژوهش جدیدی تلاش کرده اند تا با بررسی امواج ضربه ای در یک شبکه کیهانی بزرگ، عملکرد میدان های مغناطیسی جهان را در مقیاس گسترده بررسی نمایند.
به گزارش بازار مقاله به نقل از ایسنا و به نقل از نیو اطلس، اگر می توانستید جهان را بزرگنمایی کنید و آنرا در بزرگ ترین مقیاس ببینید، متوجه می شدید که از یک شبکه کیهانی بزرگ تشکیل شده است. گروهی از اخترشناسان بتازگی امواج ضربه ای را درحال حرکت کردن در این شبکه شناسایی کرده اند که اطلاعات جدیدی را در مورد میدان های مغناطیسی در مقیاس بزرگ ارائه می دهند.
جهان در جوانی، شکل کم وبیش یکنواختی داشت و با ماده و میدان های مغناطیسی همراه بود که اساسا در همه جهات یکسان بودند اما با گذشت زمان، توزیع ماده تاریک، ماده را به سمت خود جذب کرد و شبکه ای غول پیکر از رشته های متراکم حاوی کهکشان ها و خوشه ها را تشکیل داد که میان حفره های وسیعی قرار دارند.
این شبکه کیهانی اولین بار در دهه ۱۹۶۰ بصورت نظریه معرفی گردید و ساختار آن در شبیه سازی هایی مدل سازی شد که در دهه ۱۹۸۰ شروع شده بودند. ستاره شناسان بتازگی توانسته اند این شبکه کیهانی را ترسیم کنند و درخشش رشته های آنرا ببینند.
دانشمندان «مرکز بین المللی تحقیقات نجوم رادیویی»(ICRAR) و «سازمان پژوهش های علمی و صنعتی همسود»(CSIRO) در این پژوهش جدید موفق شدند به مشاهده تشعشعات رادیویی ناشی از امواج ضربه ای بپردازند که در شبکه کیهانی می چرخند. انجام دادن این کار آسان نبود برای اینکه سیگنال ها بسیار ضعیف هستند و به سختی می توان آنها را از پس زمینه سایر گسیل های رادیویی که دائما در جهان طنین انداز می شوند، تشخیص داد.
بنابراین، پژوهشگران روی تغییری متمرکز شدند که کمتر رایج است. آنها روی سیگنال های رادیویی قطبی سازی شده تمرکز کردند که در شبکه کیهانی به عنوان نتیجه نهایی مجموعه ای از فرآیندها تولید می شوند. مناطقی از این شبکه که چگالی بیشتری دارند، بوسیله گرانش، ماده بیشتری را جذب خواهند کرد. همانطور که ماده به این مناطق راه می یابد، گازهای آنجا را گرم می کند و سبب می شود که گازها بصورت امواج ضربه ای به بیرون پرتاب گردند. هنگامی که این امواج ضربه ای به حفره های بسیار سرد می رسند، این تعامل، نور رادیویی قطبی سازی شده را منتشر می کند.
این گروه پژوهشی از داده های چندین پروژه و رصدخانه، همچون «بررسی جهانی مغناطیسی-یونی متوسط»(GMIMS)، «آرشیو میراث پلانک»(Planck Legacy Archive)، «آرایه طول موج بلند اوونز ولی»(OVRO-LWA) و «آرایه میدان وسیع مورچیسون»(Murchison Widefield Array) استفاده کردند. این کار به دانشمندان امکان داد تا داده های مربوط به گسیل های رادیویی قطبی سازی شده را در بالای خوشه ها و رشته های وب شناخته شده کیهانی بررسی نمایند.
پژوهشگران در مورد این پروژه گفتند: از آنجائیکه منابع بسیار کمی نور رادیویی قطبی سازی شده را ساطع می کنند، جستجوی ما کمتر مستعد آلودگی بود و توانستیم شواهد قوی تری را ارائه دهیم در خصوص اینکه درحال مشاهده تابش امواج ضربه ای در بزرگترین ساختارهای جهان هستیم. این کار به تایید مدلهای ما برای توسعه این ساختار در مقیاس بزرگ کمک می نماید.
بگفته این گروه پژوهشی، این مشاهدات جدید به اخترشناسان کمک می کنند تا بفهمند که مغناطیس چگونه در بزرگترین مقیاس های جهان کار می کند.
منبع: marketdoc.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب