در گزارش بازار مقاله مطرح شد؛
چشمان چه كسانی آب مروارید پیدا می كند
یك اپتومتریست، از آب مروارید بعنوان بیماری چشمی نام برد كه افراد پس از 70 سالگی درگیر درجاتی از آن می شوند و اینكه در نوزادی و سنین پایین تر هم به علل گوناگونی، رخ می دهد.
مرتضی غفاریان مسئول روابط عمومی انجمن علمی اپتومتری ایران، به بهانه روز جهانی بینایی، در گفتگو با خبرنگار مهر، اظهار داشت: بنیاد بین المللیLions Club، از حدود سال ۲۰۰۰ میلادی این روز جهانی مصادف با دومین پنج شنبه اکتبر هر سال را بیان نمود. وی ادامه داد: LCIF یک مرجع جهانی در پشتیبانی برای جلوگیری از نابیناییِ قابل پیشگیری و بازگرداندن بینایی افراد در تمام نقاط جهان است. غفاریان افزود: LCIF میزبان برخی از برنامه های بینایی است، همچون برنامه هایی که به پشتیبانی و توسعه سیستم های مراقبت از چشم کمک می کنند. همین طور منابع مالی و تجهیزاتی لازم را برای جراحی ها و درمان های ترمیم بینایی فراهم می کنند و داروها را برای افرادی که در معرض خطر بیماری های چشم هستند، توزیع می کنند. وی ادامه داد: این نهاد بوسیله کوشش های مشترک با شرکای خود، مقامات محلی مراقبت های بهداشتی، چشم پزشکان و اپتومتریست ها، سایر سازمان های غیر دولتی، به حداقل ۳۰ میلیون نفر کمک کرده است تا بینایی خودرا بهبود بخشند. غفاریان در ادامه به علل اصلی و عمده کم بینایی در جهان اشاره نمود و اظهار داشت: عیوب انکساری اصلاح نشده، مانند نزدیک بینی، دور بینی و آستیگماتیسم، آب مروارید جراحی نشده، گلوکوم یا آب سیاه، از مهم ترین علل بروز اختلال در بینایی افراد است. وی ادامه داد: انجمن علمی اپتومتری ایران و اپتومتریست ها با شرکت در برنامه های مدون کشوری مانند طرح پیش گیری از تنبلی چشم که برای کودکان ۴ تا ۶ ساله هر سال اجرا می شود و غربالگری های گوناگون خیریه در مناطق محروم و لطمه دیده از بلایای طبیعی، نقش به سزایی در بهداشت و سلامت بینایی جامعه دارد. این اپتومتریست، در ادامه بیماری های شایع چشم اشاره نمود و اظهار داشت: از نظر آماری شایع ترین بیماری چشمی که منجر به نا بینایی و کم بینایی می شود، در کل دنیا آب مروارید عمل نشده است. از علل اصلی کم بینایی هم تنبلی چشم درمان نشده در سن طلایی درمان (قبل از ۸ سال) است. مسئول روابط عمومی انجمن علمی اپتومتری ایران، در پاسخ به این پرسش که برای پیش گیری از تشدید کم بینایی، عینک طبی بهتر است یا لنز، اضافه کرد: در این خصوص نمی توان پاسخ قطعی داد. برای فردی که علاقه ای به زدن عینک ندارد و شرایط لازم برای عمل را دارد، با درصد پایینی از ریسک برگشت نمره یا خشکی و حساسیت چشم، عمل های «ریفراکتیو» نیز گزینه مناسبی است. غفاریان، از «آب مروارید» یا کاتاراکت بعنوان یکی از بیماری های شایع چشم در دوران سالمندی نام برد و اظهار داشت: این بیماری در اصل وابسته به سن است. پس از ۷۰ سالگی بیشتر افراد، درجاتی از آب مروارید را دارند و در واقع جز روند فیزیولوژیک سالخوردگی و تجمع لایه های متراکم سخت و تار شده در «کریستالین» لنز یا همان عدسی طبیعی داخل چشم است. البته مواردی که تا سنین بالاتر یا حتی ۸۰ سال، نیاز به جراحی پیدا نمی کنند، هم وجود دارد. وی افزود: پس این وضعیت فیزیولوژیک قابل پیشگیری نیست. موارد ژنتیکی هم داشته ایم که در سنین پایین تر یا مادرزادی آب مروارید داشته اند که در صورت شدت این عارضه در نوزادان، بسیار مهمست پیش از ۶ ماهگی عمل شوند تا کارکردهای نرمال سیستم بینایی رشد طبیعی پیدا کند و شدیدترین نوع آمبلیوپی رخ ندهد. غفاریان اشاره کرد: یک سری افراد هم در اثر استفاده از داروهایی مثل کورتن ها یا ضربه، گرفتار آب مروارید می شوند که در تمامی سنین ممکنست رخ دهد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب