داود فتحعلی بیگی:
تعزیه مهم ترین سنگر برای ترویج فرهنگ عاشورایی است
پیش كسوت هنر تعزیه با اشاره به آنكه بخش مهمی از باور، آئین و آموزه های تبلور فرهنگ شیعی و عزاداری برای سید و سالار شهیدان حضرت امام حسین(ع) را در هنر تعزیه می توان یافت تصریح كرد: این هنر مهم ترین سنگر برای ترویج فرهنگ عاشورایی است.
داود فتحعلی بیگی عصر پنج شنبه در گفتگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا با اشاره به سیر تحول و تطور تاریخ ۳۰۰ ساله هنر تعزیه در کشور اظهار داشت: شاید امروز هنرمندان تعزیه در سایه پیروزی انقلاب اسلامی و تبلور فرهنگ دینی در قامت نظام جمهوری اسلامی به سادگی می توانند در مناسبت های خاص مانند ماه مبارک رمضان، یا ایام محرم و صفر به اجرای تعزیه بپردازند اما مساله آنست که در تاریخ بیشتر از سه قرن حضور تعزیه در کشورمان، این هنر با فراز و فرودهای گوناگونی روبه رو بوده است.
تعزیه خوانان در زنده نگه داشتن تعزیه نقش بسزایی دارند
نویسنده مجموعه ۱۰ جلدی دفتر تعزیه تصریح کرد: پس از دوران صفوی که بعنوان دوران شکل گیری و اوج هنر تعزیه در کشورمان به حساب می آید در اواخر دوره قاجار و اوایل پهلوی شاهد ممانعت از اجرای این هنر و سرکوب هنرمندان آن از جانب سردمداران و زمامداران آن دوران بوده ایم.
این مدرس دانشگاه تعزیه را مهم ترین سنگر برای ترویج فرهنگ عاشورایی دانست و خاطرنشان کرد: هنرمندان تعزیه بعنوان عاشقان و شیفتگان این هنر آئینی حتی در دوران سرکوب هنرمندان و ممانعت از اجرای آثار تعزیه تلاش می کردند تا در جهت رسالت فرهنگی شان برای بازتاب عشق، ایثارف از جان گذشتگی و دیگر مبانی و آموزه های انسان ساز نهضت حسینی هر طور شده این هنر را زنده نگه دارند.
وی اضافه کرد: آنها با حضور در بعضی از محیط های خاص و یا خانه بزرگان و روحانیون تلاش می کردند تا با اجرای این هنر رسالت فرهنگی خویش را برای بازتاب داشته های فرهنگ آموزه های فرهنگ عاشورایی به عموم عاشقان و شیفتگان عزادار حضرت اباعبدالله الحسین(ع) عرضه کنند.
روایت زندگی هاشم فیاض و داستان شمرخوانی او
این مدرس دانشگاه که این روزها مشغول آماده سازی نمایش «عمو هاشم» بر مبنای برشی از زندگی زنده نام هاشم فیاض آخرین بازمانده نسل تعزیه خوانان تکیه دولت برای اجرای عمومی در تماشاخانه سنگلج است.
فتحعلی بیگی درباره روند آماده سازری و داستان این نمایش اظهار داشت: برپایه روایت همزمان با اجرای نمایش تعزیه توسط گروه هاشم فیاض، یکی از شب ها پیرزنی او را به منزلش دعوت می کند و بعد از صرف شام، شوهر زن که تعزیه را ندیده بود از او می خواهد کمی از مجلس را بخواند. هاشم فیاض به مرد می گوید من مخالف خوان و شمرخوان هستم. پیرمرد با زن خود دعوا می کند که همه اولیاخوان به منزل شان دعوت می کنند و تو اشقیاخوان.
وی افزود: فیاض با دیدن این مشاجره از آنها می خواهد با یکدیگر بحث نکنند و منزل را ترک می کند و به مسجد رفته و شب را در آن جا می گذراند. داستان از این مقرر است اما من هم دخل و تصرفی در آن داشته ام.
این پژوهشگر تئاتر ضمن اشاره به آنکه این نمایش سه بازیگر دارد، اضافه کرد: این نمایش فضای تعزیه و تعزیه خوانی دارد و درباره تلاش هایی است که به منظور حفظ و نگهداری این هنر انجام شده است و به شکلی ادای دینی به شبیه خوان های گذشته است که با تلاشهای شان توانستند این هنر را حفظ کنند.
آماده سازی کتاب «نقالی از متن تا اجرا» برای چاپ
فتحعلی بیگی درباره دیگر اقدامات خود در حوزه پژوهش و فرهنگ جمع آوری منابع مطالعاتی برای شناخته هر چه بیشتر گونه های نمایش ایرانی اظهار داشت: طی بیشتر از دو دهه اخیر مقالات و پژوهش های گوناگونی را در حوزه هنر نقالی نوشته و در رسانه های مختلف منتشر نموده ام. به همین جهت برای گردآوری و تدوین آنها با رویکرد و نگاهی متفاوت و همینطور افزودن مواردی که طی این سال ها در سایه پژوهش به آنها دست یافته ام تلاش دارم تا کتابی را با رویکرد نگاه پژوهشی در هنر نقالی برای انتشار آماده کنم.
وی با بیان آنکه این کتاب « نقالی از متن تا اجرا» نام دارد تصریح کرد: تلاش می کنم در سایه این روزها که بیشتر ایام را به جهت رعایت شیوه نامه های بهداشتی در خانه به سر می برم اوقات خویش را برای تدوین این اثر سپری کنم و تلاش می کنم کتاب هنر نقالی را هم پس از آخر مراحل بازنویسی و ویراست آن برای انتشار به دست ناشر بسپارم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب